Gijs: “We houden van Zwolle. Van hier ben je zo in Berlijn en je bent zo in Amsterdam. Het is te overzien, je voelt je hier niet verloren en de architectuur is erg mooi. Ook de criminaliteit en drugsbendes doen het hier goed. Ik ben geboren onder de rook van Zwolle, in het dorp Nieuwleusen. Na de Kunstacademie in Kampen en na mijn militaire dienst ben ik in Zwolle gaan wonen en hier blijven hangen. Ik was de eerste grafisch ontwerper van Zwolle, ik werkte voor uitgeverij Waanders en heb voor ongeveer alle Nederlandse musea boeken gemaakt. Ik ben beeldend kunstenaar, fotograaf en ontwerper. Voor een fotoboek was ik anderhalf jaar op pad met motorclub No Surrender, ik fotografeer op tattoo-conferenties en ik fotografeer artiesten. Het boek dat ik maakte samen met Jan Wolkers was een highlight in mijn carrière. Jan was een held van mij. Toen ik als jonge jongen Turks Fruit had gelezen, dacht ik: ‘Yes! Dat wil ik ook, dit gaat over mij!’”

Ineke: “Ik ben een liefhebber van steden. Ik houd van Zwolle, maar Parijs is mijn favoriete stad: het Franse eten, het leven, de muziek. Gijs en ik doen samen projecten. We bezoeken tattoo conferenties, waar Gijs fotografeert en we hebben samen twee boeken gemaakt achter de schermen van het theater. Gijs maakte de foto’s samen met Bob Billows achter de schermen van Hedon en de Zwolse Theaters. Zij legden de spanning van artiesten vast vlak voor hun optreden. Ik ben gek op fotoprojecten met artiesten en muziek en hou van de sfeer achter de schermen. Ik begeef me heel gemakkelijk in een vreemde groep. Ik ben een ‘spotter’ van aparte mensen, dat intrigeert mij. Ik sta daarvoor open, ben oprecht geïnteresseerd in het verhaal van zo iemand.”

Gijs: “Wij zijn allebei positief nieuwsgierig en maken geen onderscheid. We zijn eerder wereldburgers dan Zwollenaren, onze wereld is overal.”